மனச்செடி

வார்த்தை நீர்

வார்க்கத் தொடங்கியதுமே

பூக்கத் தொடங்குகிறது 

மனச்செடி

 

இதயப் பூ

பாமாலையும் பூமாலையும்

ஏற்கும் வல்லிய தோள்கள்

பூங்கரம் தொட்டதும்

மூங்கிலாய் வளைகின்றன

பூப்போன்ற முகம் ஏந்தி. 

வாசனையாய்ப்

பூங்கொத்துக்களோடு

தொய்ந்து கிடக்கிறது

ஒரு பூங்கொடியும் 

அவ் வன்கரத்தில்.. 

இரும்பு கூட

இலை விரித்து

முளைக்கத் தொடங்குகிறது

கூடவே பூத்துக் கிடக்கும் பூவையோடு

அதன் இதயப் பூவும்

 

நூல் பார்வை..

ஒற்றைப் பார்வைதான் பார்த்தாய்

நூலாய் என்னைக் கட்டி

இழுத்துச் செல்கிறது அது.

தட்டாரப் பூச்சியாய்ப் பறக்கிறேன்

உன் பின்னே 

 

பூக்களோடு பூக்களாய்..

தாமரைகளோடு

அல்லிகளும் மலர்ந்திருக்கின்றன..

பூக்களோடு பூக்களாய்ப்

பூத்திருக்கிறது குளமும்.

கயல்களோடு

குதிக்க இடமில்லாமல்

தவிக்கிறது சூரியன்.

ரீங்காரத்தோடு

இனம்புரியாமல்

அலைகின்றன வண்டுகள்.

வாசனைப் பாலாவியோடு

தண்ணென்றிருக்கிறது வாவி.

எல்லா இதழ்களும்

விரிந்து விடுகின்றன

தண்டுகளோடு 

தண்டுகளாய்த் துழாவிப் 

பூக்களோடு பூக்களாய்

முகம் விரிக்கும்போது..

மொக்கு

மெல்லத் துளிர்விடுகிறது

ஒரு மொக்கு

இலையுதிர் காலத்துக்குப் 

பின்னுமொரு வசந்தம்.

எங்கோ இருக்கும்

தேனியின் நாசியிலும்

வசந்தத்தின் பெருமூச்சு.

புறப்பட்டு வருகிறது

அலைந்து அலைந்து

தேடித் தேடி

தனக்காய்ப் போதவிழத்

தொடங்கியிருக்கும் முகை நோக்கி. 

ரீங்காரம் மனம் கொய்ய

சிறகடிப்பு சிலிர்க்க வைக்க

தேன் சுரக்கும் இதழ்களோடு

மடல் மடலாய்

விரியத் தொடங்குகிறது மொக்கு.