துண்டுகள்

கம்பிக் கூண்டுகளுக்குள்

வெண்சாக்கில் 

கட்டிக் கிடக்கின்றன

கொள்கைகள்

வெளிப்பட்டால் விரல் துண்டு

வெட்டியவர் குடல் துண்டு

துண்டுகளின் தூண்டுதலில்

எண்ணங்களுக்கு விடுதலை 

என்று மலருமென

ஏங்காமல் நிம்மதியாய்த்

துயிலட்டும் அங்கேயாவது

ஒளிக்கீற்று

பாதையெங்கும் வெளிச்சம்

கூசும் கண்களோடு பயணிக்கிறேன்.

கொஞ்சம் ஓய்வெடுக்கக் கூட

இருட்டை விரும்புவதில்லை.

வெளிச்சத்தை விட இருளென்றால் 

அதி பயமெனக்கு.

வசப்படா கண்கள் தூக்கத்தில் ஆழும் போதெல்லாம்

கடவுளுக்கு அத்யந்த நன்றி சொல்லிக் கொள்கிறேன்.

இந்த இருள் தற்காலிகம்

ஆழ்ந்த நித்திரை ஆட்கொள்ளும் கட்டாயம்

அப்போதும் நம்பிக்கையுண்டு

வழிகாட்டியபடி ஒரு ஒளிக்கீற்று முன்செல்லுமென.

நீர்ச் சேணம்

மின்னல் லகானில் 

நீர்ச்சேணம் மறைக்கக்

கருமேகக் குதிரையை

செலுத்திக் கொண்டிருக்கிறது காற்று

கதகதப்பு

மூடிய கண்களின்மேல்

வெதுவெதுப்பாய்ப் பொழிகிறது வெய்யில்

உன் முத்தத்தின் கதகதப்போடு.

நீள்குருவி நொடிமுள்

நீள்குருவியாய்ப் பறக்கிறது நொடி முள்

தட்டி விடப்பட்ட தந்திக் கம்பங்களாய் அசைகின்றன 

நிமிடமுள்ளும், மணிமுள்ளும்.