யாரோ.

அவனும் அவளும்

யாரோவாகி விட்டார்கள்.

தூது சென்ற நான்

அவர்களின் காதலைச்

சுமந்து நிற்கிறேன்.

கிளையாய் இலையாய்ப்

பூவாய் மலர்ந்து கிடக்கும்

அக்காதல் விருட்சத்தின்

ஆணிவேரும் சல்லிவேரும்

என்னுள் வேரோடிக் கிடப்பதை

எப்படிக் கெல்லி எறிவது.

8888888888888888888888

அவனும் அவளும்

யாரோவாகி விட்டார்கள்

தூதுசென்ற நான்

யாரோடு நிற்பது ?

 

கற்கண்டு

துளித்துளியாய்

மொட்டுவிடத் தொடங்குகிறது மழை

மரங்களிலிலிருந்து வெண்பூக்கள்

உதிர்கின்றன.

வாடைக்காற்று உவகையுடன்

தழுவிச் சுழல்கிறது.

பால்கனியில் பாலாவி படர்ந்து

சிலிர்க்க வைக்கிறது என்னை.

இதழில் வீழ்கிறது ஒருபெருந்துளி

கற்கண்டாய்.

இதென்ன பேரவஸ்தையென

சுண்டிவிட எத்தனிக்கிறேன்.

இரு இரு.. பொறு..பொறு..

அது நான்தான் என்கிறாய்

 

இனிது

உன் நினைவுகளில் 

நான் உறையும்போது

காலமும் உறைந்து விடுகிறது

கடிகாரத்தின் முட்கள்

என்னை உருக்கும்போது

ரோஜாக்களாய் நிரம்பிக்

கிடக்கிறது உன் ஞாபகம்.

எவ்வளவு மறைத்தும்

என் முகம் வழி

பூத்து விடுகிறாய் நீ.

கசியும் காற்றில்

உன்னை முகர்கிறேன்.

நீயாக நுழைந்து

நானாக மாறிவிடும்

உன் வாசனைகளுடன்

வாழ்வது இனிது.

 

பழக்கதோஷம்

மரங்கள் காத்திருக்கின்றன

பறவைகள்தான்

ஓய்வெடுக்க நேரமில்லாமல்

உணவுத் தேட்டையில்.

கூடுகளில் முட்டைகள்

தாமே பொறிந்து வருகின்றன

சிறு சிறகு கோதி

விழுந்தெழுந்து தாமே பறக்கக் கற்கின்றன

குஞ்சுகள் பறந்தபின்னும்

தாய்ப்பறவைகள்

பழக்கதோஷத் தேட்டையில்

பறந்துகொண்டே இருக்கின்றன. 

 

சங்கிலிப் பிணைப்பு

பொன்னூஞ்சலில் ஆடினாலும்

தனித்தனி உலகம்

தனித்தனி மயக்கம்

ஆணுலகும் பெண்ணுலகும்

இயங்குவது சங்கிலிப் பிணைப்பால்.