ராஜாளி

திரும்ப வளருமென்றாலும் 

தேவையில்லையென 

வலியெழ

அலகை உடைக்கவும்

சிறகை முறிக்கவும்

முடிகிறது சில ராஜாளிகளுக்கு

ஆர்ப்பரிக்கும் அருவி

வீழ்ந்து வணங்கினாலும்

சிறப்பு வருமென 

ஆர்ப்பரிக்கிறது அருவி. 

வர்ணக் குழப்பம்

கருமையின் இருண்மையும் 

வெண்மையின் புனிதமும் 

பயமேற்படுத்துகிறது.

அரக்கின் முத்திரையும்

குழந்தைக் குங்குமமும் 

பாதுகாப்பும் பரவசமும்.

செஞ்சாந்தும் 

தங்க மஞ்சளும்

புழங்குகிறேனென்றாலும்

நீர்த்தும் இருக்கிறேன்.

நீலத்தில் மையலுண்டு

ஊதாவில் தூய விருப்பம்

பச்சையம் ரொம்பப் பிடிக்கும். 

பச்சைக்கு என்னைப் பிடிக்குமா

என்பது தெரியாமல்

வர்ணக் குழப்பத்தில் தோய்ந்து நான்

துண்டுகள்

கம்பிக் கூண்டுகளுக்குள்

வெண்சாக்கில் 

கட்டிக் கிடக்கின்றன

கொள்கைகள்

வெளிப்பட்டால் விரல் துண்டு

வெட்டியவர் குடல் துண்டு

துண்டுகளின் தூண்டுதலில்

எண்ணங்களுக்கு விடுதலை 

என்று மலருமென

ஏங்காமல் நிம்மதியாய்த்

துயிலட்டும் அங்கேயாவது

ஒளிக்கீற்று

பாதையெங்கும் வெளிச்சம்

கூசும் கண்களோடு பயணிக்கிறேன்.

கொஞ்சம் ஓய்வெடுக்கக் கூட

இருட்டை விரும்புவதில்லை.

வெளிச்சத்தை விட இருளென்றால் 

அதி பயமெனக்கு.

வசப்படா கண்கள் தூக்கத்தில் ஆழும் போதெல்லாம்

கடவுளுக்கு அத்யந்த நன்றி சொல்லிக் கொள்கிறேன்.

இந்த இருள் தற்காலிகம்

ஆழ்ந்த நித்திரை ஆட்கொள்ளும் கட்டாயம்

அப்போதும் நம்பிக்கையுண்டு

வழிகாட்டியபடி ஒரு ஒளிக்கீற்று முன்செல்லுமென.