*எதனாலும் உன்னால்
வீழ்த்த முடியாது என்னை.
நான் தாங்கி இருப்பது
அன்பெனும் பேராயுதம்..
*வாழ்வின் பக்கங்களில்
அர்த்தம் தேடிச் சலிக்கிறது
மனம்
*வெறுப்புமிழ்ந்து செல்கிறது
மனப்புழு.
உழல்வதன்முன்னும்பின்னும்
கசப்பின் கரகரப்போடு நீள்கிறது
உண்டதன் மிச்சம்.
*பசிய ரேகைகளாய்
சுருங்கிக்கிடக்கிறது
குளத்தின் வயோதிகம்.
*வண்ணச்செதில்களாய்க் கட்டிடங்கள்
வீழ்த்த முடியாது என்னை.
நான் தாங்கி இருப்பது
அன்பெனும் பேராயுதம்..
*வாழ்வின் பக்கங்களில்
அர்த்தம் தேடிச் சலிக்கிறது
மனம்
*வெறுப்புமிழ்ந்து செல்கிறது
மனப்புழு.
உழல்வதன்முன்னும்பின்னும்
கசப்பின் கரகரப்போடு நீள்கிறது
உண்டதன் மிச்சம்.
*பசிய ரேகைகளாய்
சுருங்கிக்கிடக்கிறது
குளத்தின் வயோதிகம்.
*வண்ணச்செதில்களாய்க் கட்டிடங்கள்
இரவில்
நீந்திக்கொண்டிருக்கின்றன
கரையோர
நீரில்.
*எல்லார் கரத்திலும் ஒரு கண்ணாடி
உலகைப் பார்க்க அல்ல
தன்னை மட்டுமே பார்க்க
உலகைப் பார்க்க அல்ல
தன்னை மட்டுமே பார்க்க
*விளையாடும்போது
சேர்த்துக்கொள்ளும்
குழந்தைகள்
வேகப்படும்போது
விட்டுவிடுகிறார்கள்.
*பொம்மியின்
கைப்பிடியில்
*அன்பைத்
தேடுமிடத்தில் ஞானமும்
பொம்மை
அகப்படும்வரை
நான்
அவள் கைப்பொம்மை.
ஞானம்
தேடும் இடத்தில் அன்பும் கிடைக்கிறது.
1 கருத்து:
வலைப்பதிவர் ஒற்றுமை ஓங்கட்டும்.!
என்றும் நம்முள் வலிமை பெருகட்டும்.!
கருத்துரையிடுக
பதிலுக்கு நீங்களும் கிறுக்குங்க.. :)))