கூம்புதல்.

பூக்களைக் கத்தரித்து
ஜாடி மகிர செருகியாயிற்று.
நிரம்பி வழிகிறது வரவேற்பறை.
புன்னகைகள் பிடுங்கப்பட்ட துயரத்தில்
கூம்பிக் கிடக்கின்றன தொட்டிகள்.
  

இருதிணை.

பாம்பின் தலைக்கும்
உடலுக்கும் பதிலாக
இருவேறு உயிராகப்
புதுப்பித்தாயிற்று.
இரண்டுக்குமிடையில்
சிக்கித் தவிக்கும் மனம்
இருதிணைச் சிந்தனையில்
உயிர்தெழுவதில்லை
  

முடக்கம்.

நகரத்தின் மையத்தில்தான்
அமைந்திருக்கிறது வீடு.
நாலாதிசையும் பறக்கிறது சிந்தனை.
நகர்விலும் பெயர்தலிலும்
புதிதாக என்ன முளைத்துவிடப் போகிறதென
முடங்கிப் படுத்திருக்கிறது மனம்.
வெம்மையில் குளிர் கர்ப்பமாய்
சுருட்டி ஒளிந்திருக்கிறது சாளரம்.
தொப்புள் கொடியாய்
போஷித்துக் கொண்டிருக்கிறது
திறந்து மூடும் வாயில்.

ஒளிர்தல்.

ஐந்து முகங்களில்
ஒளிர்கிறாள்...
கண்மூடித் திறக்கிறேன்
ப்ரகாசமான முகத்தோடு..
தீபத்தால் தீபத்தை
ஏற்றுதல் இதுதானா.

தேவதை ரூபம்.

பின்னிரவின் கனவில்
ஆவியைப் போல்
அலைகிறது நினைவு.
போர்வையைச் சுருட்டிப்
புதைந்து கொள்கிறது யட்சிணி.
வெளியேறும் வழியின்றி
படுத்துகிறது ஒரு பேய்.
பின்னும் விடியலில்
விழித்தெழுகிறது ஒரு பூதம்.
கண்கசக்கி விழிக்க
கண்ணாடியில் கையசைக்கிறது
ஒரு பிசாசு.
எத்தனையோ பார்த்தவன்
அத்தனையுடனும்
வாழத்துவங்குகிறான் ராட்சசனாய்
வெளிச்சம் விழத்துவங்க
இரண்டும் அவசரமாய்
தேவதைரூபம் தரிக்கின்றன.