சுழல்

ஒவ்வொரு அடியாக

இரும்பான உடல்தூக்கி

ஏறுவது கடினமானதுதான்

பறவையைப் போல

கால்வளைத்து

எளிதாக இறக்கிவிடும்

சுழல்படிகளில்

  

வழி

சுங்கச்சாவடியின்

தடுப்புக் கம்பி

மந்திரவாதியின் கோலாய்

நிமிர்ந்து வழிவிடுகிறது

ஃபாஸ்டாகை வாசித்ததும். 

  

தழைதல்

தழைந்து தழைந்து

எட்டிப் பார்க்கும் 

கிளைகளை வெட்டிவிடலாம்

தழையத் தழைய

படுமுடிச்சேறி

தாழ்ந்து செல்லும் வேர்களை..?

  

இழுவை

இழுவை

இறைத்திறைத்து ஊற்றியும்

நிரம்பிக் கொண்டிருக்கிறது கிணறு.

திணறித் திணறித்

தத்தளித்து மூழ்குகிறது வாளி

முக்குளித்து மேலேறுகிறது

கயிறில் தொற்றி.

சகடையையும் கிணற்றையும்

இணைத்திழுத்து இணைத்திழுத்துக்

களைத்து கிடக்கிறது இழுவை.

  

நித்தமும் நித்தமும்

கன்மவினை தொடர

மனிதப் பிறப்பெடுத்தாலும்

மாறுவதில்லை

பன்றியின் இயல்பு

அல்லதை உண்டு

அல்லதாய் செழிக்குமதன்

மாமிசம் உண்பார்க்கும்

அதேதான் தொற்றும். 

நிந்தனையில்லை

நித்தமும் நித்தமும்

நிஜமென்றுணர்ந்ததாலதன்

நிலைபற்றி உரைத்தேன்

  

அரக்கு.

சில துளிர்கள்

அரக்காகவே கருத்தரிக்கின்றன

செடிக்குத் தண்டமாய்

பூமிக்குப் பாரமாய்

உதிர்க்கவும் இயலாமல்

ஒட்டவும் இயலாமல்

திகைத்துப் போய் நிற்கின்றன

இயலாமைச் செடிகள். 

  

எஞ்சுதல்

உடல் ஒரு தாவரம்

மூளைதான் கிளைகள்

சிந்தனை இலைகள் விரிகின்றன

பசுமையாய்...

சில பழுப்பேறி உதிர்கின்றன.

எப்போதோ நாசியேறி

சில ரோஜாக்களும் மல்லிகைகளும்

முல்லைகளும் முகிழ்க்கின்றன.

பூவேறிப் பிஞ்சேறிக் 

காயேறிக் கனியுதிர்ந்து

முதிர்ந்து மேலுரிக்கும்போது

எஞ்சுகின்றதொரு மரக்கொம்பு.

  

தூரத்துப் பச்சைகள்

வளைந்து நெளிந்து செல்கிறது சாலை

வாய்க்காலின் நெளிவு சுளிவுகளைக் கற்று.

கால் நனைத்துக் கொண்டிருக்கின்றன வீடுகள்,

விலகி இருக்கக் கற்கின்றன தோப்புகள்.

எல்லாவற்றிலும் பாய்ந்து கைநரம்பாய் வெடித்துப் பின்

காணாமல் போகிறது ஒரு பச்சைப் பாம்பு. 

மலைகள் காற்றோடு சூரியனையும்

தாலாட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன.

வாய்க்காலின் அன்பில் மூழ்கிக் கிடக்கிறது வயல்.

பொன்வண்ண வெய்யிலில்

வயலெங்கும் பாவி மீன் பிடித்துண்கிறது கொக்கு

தலையசைத்துக் களித்துக் கொண்டிருக்கின்றன

தூரத்துப் பச்சைகள்.

 

  

கூந்தல் நாகம்

தழைந்து கிடக்கிறது தாழை

கூடவே இழைந்து கிடக்கின்றன 

கரு நாகங்களும்

மூலக்கூறு இணைப்புப்போன்ற

நாகசடைப் பின்னல்களில் 

மடிப்பு மடிப்பாய்

மணம் வீசிக் கொண்டிருக்கின்றன 

வெட்டுப்பட்ட மடல்கள்.

தாழைக்குள் கிடக்கும் கருநாகமாய்

ஒளிந்து கிடக்கிறது அசையாமல்

வளைந்து நெளியும் கூந்தலும்

  

கருத் துகள்கள்

வண்டுகள் வந்தமரப்

பூக்களுக்குள்ளிருந்து

எட்டிப்பார்க்கின்றன மகரந்தங்கள்

பூப்பூவாய்ப் பூப்பூவாய்ப்

பறந்தலையும் வண்டுகளோடு

பூந்தூறலாய்ப் பயணப்படுகின்றன

செடிகளின் கருத் துகள்களும் ..