உதிர் ஏக்கம் இன்றி
கூதிர்காலத்தில் ஆடிக்கொண்டிருக்கின்றன
முதிர்பூக்கள்.
மலர்வதே ஒரு தவமாய்
மலர்வதே ஒரு வரமாய்
மலர்வதே ஒரு பலமாய்.
முதிரும் புதிருமாய்
புன்னகைப்பது பார்த்தும்
மொக்குகள் கிளைக்கின்றன
நீர்பட்டு நார்பட்டுக்
காயரும்புகளும் சேர்ந்துவிடுகின்றன
மாலையாகும் விரிபூக்களுடன்.
1 கருத்து:
வலைப்பதிவர் ஒற்றுமை ஓங்கட்டும்.!
என்றும் நம்முள் வலிமை பெருகட்டும் !!
கருத்துரையிடுக
பதிலுக்கு நீங்களும் கிறுக்குங்க.. :)))