கருந்துளைக்குள்
விழுகிறது வெளிச்சம்.
கர்ப்பம் கொள்கிறது
அக்கினிக் குழம்பு.
நெருப்புத் தேன் சிதறப்
பொங்கி விரிகிறது லாவாப்பூ.
மடல் உதிரும் பூவைச்
சாம்பலாக்குகிறது மழை.
கரைந்து ஓடும் கருஞ்சாந்தில்
ஒளிவதற்கு இடமில்லை
சிவப்பும் கருப்பும் காத்திரமும்
தினம் பிரசவிக்கிறது மலை.
1 கருத்து:
வலைப்பதிவர் ஒற்றுமை ஓங்கட்டும்.!
என்றும் நம்முள் வலிமை பெருகட்டும்.!
கருத்துரையிடுக
பதிலுக்கு நீங்களும் கிறுக்குங்க.. :)))