உச்சம்

அவளைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் தோன்றுகிறது.. 

என் இயலாமையின் உச்சமாக

என் கழிவிரக்கத்தின் உச்சமாக

என் கனவுகளின் உச்சமாக..

சிலசமயம் என் வாழ்நாள் வெற்றியின் உச்சமாகவும் கூட.. !

 

பணமும் மனமும்..

பணம் பேசும் உலகில்

மனம் பேசுவதில்லை

மனம் பேசுவது

பணத்தின் காதுகளில் விழுவதில்லை

இரண்டிற்கும் உறவில்லையெனத்

தெரிந்தும் ஏங்குவது அறியாமை.

 

சுத்தம்

தட்டவரும் கழி தாண்டி

உயிரைக் கையில் பிடித்து

எட்டுக் கால் பாய்ச்சலாய்த் 

தப்பி ஓடிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

திரும்பிப் பார்த்தால்

ஒட்டுமொத்தமாய் என் வீட்டை

ஒழித்தழித்துவிட்டு

ஒட்டடை அடித்தேன் 

சுத்தமாகிவிட்டது வீடு எனப்

பெருமைப்பட்டுக் கொள்கிறார்கள்

பிறர் வாழப் பொறுக்காதவர்கள்.

 

கண்ணபிரான்

நித்ய வழிபாடுகளுக்குள்

சிக்கித் தவிக்கிறது என் ஆன்மீகம்

எங்கெங்கும் நிறைந்து

என் இசை போல் வழிந்து

நிரம்பியும் கரைந்தும் செல்கிறான் ஈசன்

கட்டிவைக்கும் வித்தை தெரிந்தும்

கடமைகளின் பேரால்

கட்டவிழ்த்து விடுகிறேன்.

கன்னத்தில் கை பதித்துக்

கண்ணுக்குள் கண் கோர்க்கக்

காத்திருக்கிறான் என் கண்ணபிரான் 

 

நடனம்.

அடவு பிடித்து

இறங்கிச் செல்கிறது சூரியன்

நாட்டியத்தைத் தொடர

வெண்முத்திரையோடு 

மேலேறுகிறது நிலவு. 

 

கல் பயணம்.

ஒரு கூழாங்கல்லாய்க்

கிடக்க விரும்புகிறேன்.

நீ உருட்டும் திசையெல்லாம்

உன் கூடவே பயணிக்க.

எங்கோ என்னைக் கொண்டு 

சேர்த்துவிட்டு

நீ மட்டும் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறாய்

வெய்யிலில் கண்மினுங்க

உன் வெம்மைத் தழுவலில்

மதிமயங்கிக் கிடக்கின்றேன். 

 

வெட்கக் குறிப்புகள்

வருடத்தில் சிலமுறைதான்

எதிர்ப்படுகிறாய்.

வருடம் முழுமைக்கும்

பொங்கி வழிகிறது வெட்கம்.

எதிர்கொள்ள இயலாமல்

தலைகுனிந்து கடக்கிறேன்.

என் ஓரவிழிப் பார்வையை

எப்படியோ கவ்வி விடுகிறது

உன் கருடப் பார்வை.

நெளியும் மீனாய்

ஓடும் என் பின்

பரவிக் கிடக்கிறது

உன் பார்வை அணைப்பு.

உணர்வுகள் கிளர்ந்தெழ

பக்கம் இல்லாத உன் தோள்சாய்ந்து

இம்முறையும் கடக்கிறேன்

ஒரு சந்திப்புக்கும்

மறு சந்திப்புக்கும் இடையில்

யார் யாரோ பகிர்ந்த புகைப்படங்களில்

சிங்கம் போல் சிலிர்த்து நிற்கும்

உனைப்பார்த்து மௌனமாய் ரசித்து

பெருமிதப்பட்டுக் கொள்கிறது மனம்.

உனக்குத் தெரியாமல்

உன்னைக் காதலிப்பதென்பது பெரும் சுகம். 

நெகிழும் மணல்

சிதறும் அலைகளுக்குள்

கைபிடித்துச் செல்ல உன்னால் முடியும்

நனையும் அச்சமின்றிக்

காற்றைப் போல் வருகிறேன்

வெள்ளித் துகள்களாய் நம்மை

வரைந்து கொண்டிருக்கிறது சூரியன்

கால தேச வர்த்தமானம் இன்றிக்

கரைந்து ஓடுகிறோம் கரைகள் எங்கும்

பாதங்களின் கீழ் நெகிழ்ந்து நெகிழ்ந்து 

கடலுள் தன்னை மறைத்துக் கொள்கிறது மணல்.

 

பறத்தல்

ஆகப்பெரிய உயரத்தில்

ஒரு பறவை பறந்து போனது

மேகங்கள் அதன் கீழ்

மெத்தைகளாய்ப் புரண்டன

ஓய்வெடுக்கத்தான் அனுமதிக்கவில்லை

அப்பறவையின் இறக்கைகள். 

எதை நோக்கிப் போகிறோம்

எதற்காகப் போகிறோம்

காற்றின் கோதுதலிலும்

கனக்கத் தொடங்கின சிறகுகள்.

 

தனித்துத் தொலைதல்

என்னிடமிருந்து அவள் 

என்னைத் திருடிக் கொண்டிருக்கிறாள்.

இருந்தும் அனுமதித்திருக்கிறேன்.

தனித்திருப்பது சுமையாய் இருக்கிறது.

தொலைந்துதான் போவோமே.

பாவனைப் பூனை

கால்மேல் கால் போட்டு

அமர்ந்திருந்தான் ஒருவன்

அவனுடைய பாவனைகளைக்

கவனிக்க தொடங்கினேன்.

கண்ணாடிப் பார்வைக்குள்

காகிதத்தை மேய்ந்து கொண்டிருந்தான்.

மோவாயில் கை வைத்திருந்தான்

இன்னொருவன்.

செல்போனைத் தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாள்

ஒருத்தி.

கூரிய பார்வையில்

கூட்டத்தினரைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்

மற்றொருவன்.

மா மரத்தின் பக்கத்தில் உள்ள

மதிலில் அமர்ந்து

எங்கள் அனைவரின் பாவனைகளையும்

பார்த்துக் கொண்டிருந்தது

ஒரு பூனை.

 

ஊரும் மனிதர்கள்

மரவட்டையாய் ஓடும்

ரயிலுக்குள்

எறும்புகளாய் ஊரும் மனிதர்கள்.

ஒவ்வொரு புகைவண்டி நிலையமும்

எறும்புகளைச் சூல்கொண்ட

புற்றுக்களாய்

நகரத்தின் தெருக்களில்

வாழ்வுத் தேட்டையில் அலைந்து

சூலுக்குள் மறைகின்றன எறும்புகள்

சூலைச் சுற்றியுள்ள பொந்துகளில் சதாநேரமும்

தேனடைக்கான கனவுகளோடு வாழ்ந்து

மரிக்கின்றன எறும்புகள்

 

இளந்துளிர்ப் பிறப்பு.

பழைய பைகளைப் போல் 

சுருங்கிக் கொண்டிருக்கிறது தோல். 

விரிந்திருக்கும் விழிகளில் 

கூம்பு இருளாய்ப் படிகிறது வானம். 

விரல்களின் தொடுகையில் 

முதிர்ந்த செல்கள் 

வெண்துகளாய்ச் சிதறுகின்றன. 

கடவுள் துகளோடு 

கலக்கத் துடிக்கிறது ஆவி. 

பின்னுமொரு பிறவியெடுத்தால் 

பக்கத்துத் தோட்டத்துப் பெரு மரத்தின் 

இளந்துளிராய் விரிய ஆசை